[:EL]
Το κατέβασμα και η online θέαση ταινιών προκαλούσε μια εποχή αρκετές συζητήσεις, προβληματισμό, ιδεολογικές τοποθετήσεις και ενοχές σ’αυτούς που ενέδιδαν στον πειρασμό.
Πλέον το φαινόμενο είναι τόσο σύνηθες που συνδιαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό το διεθνές πολιτισμικό τοπίο, επηρεάζοντας το θετικά και αρνητικά.
Στο άρθρο αυτό θα εκθέσω μια σειρά λόγων (ανασών) για τους οποίους αξίζει κανείς να βγει από τα «πειρατικά» διαδικτυακά νερά, ελπίζοντας παράλληλα να αναζωογονηθεί και ο διάλογος πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Ανάσα Πρώτη
Έχοντας αναδυθεί από τα βάθη των διαυγών (High Definition) πειρατικών νερών, χρειάζεσαι λίγο χρόνο για να αντιληφθείς το πού ακριβώς βρίσκεσαι. Με άλλα λόγια χρειάζεται να αναρωτηθείς με ποιό τρόπο αποκτάς πρόσβαση στην ταινία που απολαμβάνεις και τι συνεπάγεται αυτή σου η απόφαση.
Θα διαπιστώσεις τότε πως πλέεις σε έναν ωκεανό ηθικών, νομικών και ιδεολογικών συγκρούσεων πάνω σε θέματα που αφορούν τα πνευματικά δικαιώματα, το οικονομικό πλήγμα του ανεξάρτητου κινηματογράφου κ.α. Καλό θα ήταν λοιπόν να «ρίξεις την άγκυρά σου» στους κόλπους των δικών σου πεποιθήσεων, έχοντας συνείδηση αλλά και την ευθύνη της επιλογής σου.
Ανάσα Δεύτερη
Η δεύτερη ανάσα είναι μία εξερεύνηση των νερών του κινηματογράφου και του βίντεο κλαμπ. Εκεί θα βρεις πολλούς ναυαγισμένους θησαυρούς. Ένας από αυτούς είναι τα φίλτρα που βάζει το κόστος.
Η τιμή του εισιτηρίου μιας προβολής ή της ενοικίασης ενός DVD σε εισάγει στη διαδικασία επιλογής ταινίας, την έρευνα (για τον σκηνοθέτη, τους ηθοποιούς, τις κριτικές). Την εμπιστοσύνη(απέναντι σε όποιον στην συνέστησε), αλλά και το ρίσκο (ιδιαίτερα αυξημένο στα sequel). Αυτή η συναισθηματική και πνευματική ανάμειξη στην επιλογή της ταινίας είναι που αυξάνει την συναισθηματική και πνευματική μας ανάμειξη με την ίδια την ταινία.
Ανάσα Τρίτη
Η τελευταία ανάσα είναι αυτή της κοινωνικότητας τόσο της φανερής όσο και της κρυφής.
Η φανερή κοινωνικότητα εμφανίζεται ντυμένη με τα καλά της στη συλλογική θέαση σε έναν κινηματογράφο. Είναι η ιδιαίτερη αλληλεπίδραση μεταξύ των θεατών. Η απότομη παύση της βαβούρας με την έναρξη της ταινίας, ο ηλεκτρισμός που δημιουργεί μια ερωτική σκηνή, τα βουβά κλάματα, τα ηχηρά γέλια και τα αυθόρμητα χειροκροτήματα στο τέλος.
Η κρυφή, είναι η σχέση που αναπτύσσεις με αυτόν που έχει νοικιάσει την αγαπημένη σου ταινία. Αυτή που ήθελες να δεις για χιλιοστή φορά. Αυτή η σχέση βασίζεται μόνο στη γνώση ότι μοιράζεσαι την ίδια συγκίνηση με κάποιον άγνωστο… υπενθύμιση μάλλον.
[:]