[:EL]
Το τριήμερο 26-28 Μαΐου η πόλη μας, η Θεσσαλονίκη, φιλοξένησε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το Offside Festival.
Πρόκειται για ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ, που πρωτοξεκίνησε στη Βαρκελώνη το 2014 και ύστερα από την επιτυχία που σημείωσε ήρθε και στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στη Θεσσαλονίκη πέρυσι. Διοργανωτές του φεστιβάλ αυτού είναι ο Κωνσταντίνος Κουλουζάκης και ο Μιχάλης Σπανός μέσω της εταιρείας Parenthesis που διοργανώνει και το κινηματογραφικό φεστιβάλ μουσικής in edit.

Τι πραγματεύεται, όμως, το offside festival; Όπως δηλώνει και το όνομα του, σχετίζεται με το ποδόσφαιρο. Ομάδες που σημάδεψαν ολόκληρες εποχές, γκολ που άλλαξαν το ρου της ποδοσφαιρικής ιστορίας, μεγάλες προσωπικότητες, αδικίες και αποτυχίες και πολλά άλλα. Όλα αυτά, όμως, μέσα από διηγήσεις ποδοσφαιριστών – πρωταγωνιστών, αθλητικογράφων και απλών φιλάθλων.
Η ιδέα βέβαια που με παρακίνησε να γράψω αυτό το άρθρο και που νομίζω πως αξίζει να διαδοθεί, είναι η συνύπαρξη του πιο λαϊκού αθλήματος, του ποδοσφαίρου με τη πιο λαοπρόβλητη τέχνη, τον κινηματογράφο. Η αμεσότητα που έχει η έβδομη τέχνη στις ψυχές των ανθρώπων είναι κάτι που δεν μπορεί να περιγραφεί με λέξεις, όπως και τα συναισθήματα που προκαλεί το ποδόσφαιρο τόσο στους απλούς φιλάθλους, όσο και σε ολόκληρες κοινωνίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η επιτυχία του 2004 που ένωσε όλους τους Έλληνες.
Παρ’ όλα αυτά ο αθλητισμός είναι ένα παρεξηγημένο θέμα στον κινηματογράφο.
Σπάνια παρατηρούμε διανομές ταινιών αθλητικού περιεχομένου και ακόμα και όταν αυτό συμβαίνει, το συναντάμε σε περιορισμένες αίθουσες. Έτσι, το γεγονός ότι έχει δημιουργηθεί ένα φεστιβάλ αποκλειστικά για τέτοιες ταινίες είναι κάτι σπουδαίο. Και μπορεί το offside festival να αναφέρεται μόνο στο ποδόσφαιρο, αλλά γιατί να μην δημιουργηθεί μέσα από αυτή τη ιδέα και ένα φεστιβάλ για άλλα αθλήματα;
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο φεστιβάλ δεν αφορά μόνο τους ποδοσφαιρόφιλους, κάτι που αποδείχθηκε τόσο πέρυσι, όσο και φέτος. Αφού, πολλοί είναι και οι σινεφίλ που το επισκέπτονται για να έρθουν σε επαφή με ένα αντικείμενο που ίσως δεν γνώριζαν.
Μπορεί τα τελευταία χρόνια το επίπεδο του ποδοσφαίρου να έχει πέσει αισθητά στην χώρα μας και πολλοί να απαξιώνουν την ίδια την υπόσταση του αθλήματος, ωστόσο αυτά τα ντοκιμαντέρ που παρουσιάζονται μέσω του festival, έρχονται να θυμίσουν πως έχουν αλλάξει ολόκληρες οι ζωές ανθρώπων.
Πως κάποιοι έχουν ως όνειρο να δουν από κοντά μια ομάδα και το βασικότερο πως μικρά παιδιά νιώθουν ελεύθερα και ευτυχισμένα όταν κλωτσούν μια μπάλα, ακόμα και αν προέρχονται από χώρες που παλεύουν για την επιβίωση.
Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο τα εκατομμύρια και οι αγώνες σε υπερπολυτελή γήπεδα!
Είναι γειτονιές, είναι σκισμένα γόνατα, είναι αλάνες και είναι μπάλες και τεχνητά τέρματα από οποιοδήποτε υλικό μπορείτε να φανταστείτε.
Όπως είχε πει κάποτε ο προπονητής της Liverpool William “Bill” Shankly «Κάποιοι άνθρωποι νομίζουν πως το ποδόσφαιρο είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Τους διαβεβαιώνω πως είναι πολλά περισσότερα από αυτό» Αυτό ακριβώς είναι που προσπαθεί να περάσει και το συγκεκριμένο φεστιβάλ.
Μακάρι, λοιπόν, αυτή η ιδέα, της ένωσης ποδοσφαίρου και κινηματογράφου να αποτελέσει πρόδρομο για περισσότερα αθλητικά κινηματογραφικά φεστιβάλ, τόσο στη Θεσσαλονίκη, όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα, γιατί νομίζω ότι τα έχουμε ανάγκη.
[:]