[:EL]
Σεπτέμβρης! Ο μήνας της πολυαγαπημένης εξεταστικής αλλά και των περισσότερο πολυαγαπημένων εκδηλώσεων. Καθημερινά σε διάφορες γωνίες της Θεσσαλονίκης όλο και κάτι φρέσκο παίζει!
Έτσι στις 14 Σεπτεμβρίου έως τις 17 συνέβη ένα φεστιβάλ ιδιαίτερα δυναμικό και διαδραστικό που το αγκάλιασε η κοινότητα της Θεσσαλονίκης με ιδιαίτερο ενθουσιασμό.
Και το όνομα αυτού: Greenwave Festival 2017!
Με σύνθημα «Δεν υπάρχει δρόμος για την ειρήνη, η ειρήνη είναι ο δρόμος!» η φετινή διοργάνωση ήρθε να εξυμνήσει την ειρήνη. Ένα ‘αγαθό’ που στην ανθρωπότητα συχνά εκλείπει εξαιτίας των πολέμων και επεκτατικών πολιτικών.
Πρόκειται για ένα φεστιβάλ που ξεκίνησε το 2011 με διοργανωτές την Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με οργανώσεις, δίκτυα και άτυπες ομάδες της πόλης. Η κρατική επιχορήγηση είναι απούσα και βασικός πυλώνας στησίματος και διοργάνωσης αυτής της μεγάλης «πράσινης» γιορτής είναι η εθελοντική προσφορά αρκετών εθελοντών που κάθε χρόνο ανταποκρίνονται στο κάλεσμα. Ένας από αυτούς ήμουν και εγώ φέτος και έχω να πω πως έφυγα με τις καλύτερες και γεμάτες δημιουργικότητα εμπειρίες.
Ένα φεστιβάλ θεσμός που δίνει για λίγες μέρες τον Σεπτέμβρη ζωή στο δημοτικό πάρκο απέναντι από τη ΧΑΝΘ. Η τοποθεσία ιδανική, καθώς αναδεικνύει ένα καταπράσινο μέρος (ξεχασμένο θα έλεγα) της πόλης.
Ας τα πάρουμε, όμως με τη σειρά!
Μπορεί το φεστιβάλ να ξεκίνησε 14 αλλά όπως φαντάζεστε η προετοιμασίες είχαν ξεκινήσει μήνες πριν με την κορύφωση τους να είναι τις τελευταίες δυο εβδομάδες. Εθελοντές, διοργανωτές σε μια φρενίτιδα ενθουσιασμού αλλά και εποικοδομητικού άγχους έτρεξαν για να φροντίσουν και την πιο μικρή λεπτομέρεια.
Το αποτέλεσμα τους δικαίωσε όλους. Το σκηνικό του φεστιβάλ έχεις ως εξής.
Κάπου στις 6 το απόγευμα οπότε ήταν η επίσημη έναρξη του, πλήθος κόσμου συνέρρεε στο φεστιβαλιακό χώρο (όπως εγώ ονομάζω) και ερχόταν αντιμέτωπο με ένα δίλημμα! Να δω πρώτα το μπαζάρ; Να πάω στις ομιλίες; Ή να φάω φαλάφελ και άλλα πιάτα από τη vegan κουζίνα; (ή παέγια μαγειρεμένη από Ισπανούς;)
Να μας συγχωρέσετε, λοιπόν, αν σας βάλαμε σε τέτοιο δίλημμα!
Στη σειρά ήταν παραταγμένες οργανώσεις, άτυπες ομάδες και συλλογικότητες της Θεσσαλονίκης που ενημέρωναν τον κόσμο για τις δράσεις τους. Μια ευκαιρία θα επεσήμανα για να έρθουν οι ενδιαφερόμενοι με ποικίλες εθελοντικές ομάδες.
Παράλληλα, εξελίσσονταν ομιλίες, συζητήσεις, προβολές ντοκιμαντέρ ποικίλης θεματολογίας με κεντρικούς άξονες την ειρήνη και την οικολογία. Να σημειωθεί ότι σε ορισμένες από αυτές υπήρχε διερμηνεία για κωφούς. Κάθε μέρα του φεστιβάλ έκλεινε με συναυλίες και άφθονο κέφι από όλους!
Φυσικά και τα παιδιά δεν έμειναν παραπονεμένα, μιας και έλαβαν χώρα αρκετά εργαστήρια και αντίστοιχες δράσεις.
Ένα μεγάλο και αγαπημένο μέρος του φεστιβάλ είναι κάθε χρόνο το μπαζάρ στο οποίο μπορείς να βρεις πάνω από 200 παραγωγούς, μεταποιητές, καλλιτέχνες και χειροτέχνες, οι οποίοι πρόθυμα θέλουν να εξυπηρετήσουν τον κόσμο που περνάει.
Η Μυρτώ Βραβοσινού η οποία φτιάχνει κοσμήματα σε μορφές διαφόρων δομών όπως κυττάρων όπως αυτές φαίνονται στο μικροσκόπιο, ανέφερε: «Το μέρος είναι πολύ ωραίο, έχει αρκετό κόσμο και μεγάλη ποικιλία από προϊόντα. Η ανταπόκριση του κόσμου είναι αρκετά καλή».
Απ’την άλλη μεριά του μπαζάρ ο Παντελής Μούρτσιος, με την οικογενειακή επιχείρηση παραγωγής παραδοσιακών προϊόντων τόνισε «Η διοργάνωση είναι κάθε χρόνο και καλύτερη. Μακάρι να γινόταν πιο πολλές φορές το χρόνο. Έρχομαι 5 χρόνια και είμαι πολύ ικανοποιημένος από την ανταπόκριση του κόσμου».
Όσον αφορά τους εθελοντές, όντας μέρος τους, έχω να πω πως ανεξάρτητα από την κούραση και το τρέξιμο ο καθένας κέρδισε πολλές διαφορετικές εμπειρίες και κυρίως γνώρισε άτομα πολύ διαφορετικά μεταξύ τους.
Μάλιστα, η Λένα επεσήμανε: «Πέρασα φανταστικά! Πρώτη φορά συμμετέχω εθελοντικά και πραγματικά θέλω να το κάνω συνέχεια από εδώ και πέρα. Η εμπειρία του να βοηθάς,να γνωρίζεις κόσμο και στο τέλος να βλέπεις το αποτέλεσμα της δουλειάς, είναι τέλειο συναίσθημα!»
Ανανεώνουμε το ραντεβού μας για του χρόνου!
Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν από τη Μιράντα Τζομάκι.[:]
