[:EL]
Πριν μερικά χρόνια, ένα πρωί, βρήκαμε στην πόρτα μας ένα σκυλάκι, ένα αδέσποτο. Ή για καλή του τύχη αυτό βρήκε την πόρτα μας. Κάναμε τα στοιχειώδη, του δώσαμε φαγητό και νερό. Από εκείνη την μέρα και μετά, η Μίρκα είναι το πέμπτο, χαρούμενο, τετράποδο μέλος της οικογένειας.
Η απόφαση να αγγίξω ένα τόσο ευαίσθητο, αλλά ταυτόχρονα κρίσιμο θέμα, πάρθηκε μια μέρα χωρίς δεύτερη σκέψη. Μια μέρα που κάποιος «άνθρωπος» ξυλοκόπησε μέχρι θανάτου ένα μικρό γατάκι.
Θα μου πείτε «Ε και; Αυτά συμβαίνουν κάθε μέρα.». Θα σας απαντήσω «Όταν το βλέπεις για πρώτη φορά μπροστά στα μάτια σου πώς είναι δυνατόν να μένεις ασυγκίνητος!».
Πώς είναι δυνατόν να μην σε πνίγει το δίκιο; Πώς είναι δυνατόν αυτός που το έκανε να λέγεται άνθρωπος; Πώς είναι δυνατόν κάποιος να θέλει να προκαλέσει πόνο ή ακόμη και να σκοτώσει ένα πλάσμα που δεν του έκανε τίποτα;
Γιατί; Για να νιώσει ανώτερος; Ή μήπως να επιβεβαιώσει την ανωτερότητά του;
Και μετά πώς μπορεί να συνεχίζει κανονικά την μέρα του, την ζωή του σαν να μην έγινε ποτέ τίποτε; Πώς μπορεί να έχει την συνείδησή του καθαρή; Πώς μπορεί να επιστρέφει στην οικογένειά του, στους φίλους του και να αποζητά αγάπη; Ενώ ο ίδιος δεν μπορεί να δώσει αγάπη ανεξαιρέτως.
Κάπου ανάμεσα στο διάβασμα της εξεταστικής και μετά από αυτό το περιστατικό που με σημάδεψε, ξόδεψα αφιέρωσα (γιατί το έκανα συνειδητά) ώρες από το διάβασμα, βλέποντας βίντεο στο youtube με κακοποιημένα αδέσποτα, που τα περιέθαλψαν κτηνίατροι/εθελοντές από φιλανθρωπικούς οργανισμούς και βρέθηκαν από τον δρόμο στην θαλπωρή μιας νέας οικογένειας.
Εθελοντές που διαθέτουν τον χρόνο τους και κάνουν σκοπό ζωής να σώσουν όσα περισσότερα ζώα μπορούν. Με θέληση, πίστη, υπομονή, επιμονή, στοργή και αγάπη.
Αθώες ζωές με τεράστιο μεγαλείο ψυχής, που βρέθηκαν κακοποιημένες, υποσιτισμένες στα όρια θανάτου, καλυμμένες με πίσσα και ανήμπορες να κουνηθούν, αλυσοδεμένες, με συνθλιμμένα μέλη, με σύρματα να διαπερνούν τα βασανισμένα σώματά τους και να τα πνίγουν, με οξύ να τους καίει το δέρμα και να αποκαλύπτει τα εσωτερικά τους όργανα.
Ξέρεις ποιο είναι το εντυπωσιακό όμως; Ότι ο ένας οργανισμός, που γνώρισα από τα βίντεο, δραστηριοποιείται στην Ινδία. Σε μια Ινδία, που το 70% περίπου του πληθυσμού βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας. Εκεί, λοιπόν, κάπου ανάμεσα στις παραγκουπόλεις, υπάρχουν αυτοί οι φύλακες άγγελοι των αδέσποτων. Ευτυχώς!
Δεν χρειάζεται να είσαι φιλόζωος για να σε αγγίξουν αυτές οι πράξεις μεγαλοψυχίας. Χρειάζεται να είσαι άνθρωπος πάνω από όλα. Να βάλεις για μισό δευτερόλεπτο την θέση σου στην θέση του άμοιρου ζώου πριν καν σκεφτείς να του κάνεις κακό.
Η απόφαση να αποκτήσεις ένα κατοικίδιο δεν είναι παιχνιδάκι. Είναι ευθύνη!
Το κάθε ζώο χρειάζεται φροντίδα και χρόνο, αλλά σε ανταμείβει και με το παραπάνω. Σου χαρίζει απλόχερα την αγάπη του. Μπορεί να μην μιλά την ίδια γλώσσα με σένα, αλλά σε καταλαβαίνει καλύτερα και από άνθρωπο. Λένε ότι ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου. Όχι μόνο ο σκύλος, θα συμπληρώσω.
Αν θέλεις να αποκτήσεις ένα κατοικίδιο, σκέψου, αντί να αγοράσεις να υιοθετήσεις ένα! Είναι λυπηρό να δίνουμε χρήματα για έμψυχα όντα, όταν αμέτρητα ζώα περιμένουν μια δεύτερη ευκαιρία για ζωή.
Πανέμορφα πλασματάκια εγκαταλελειμμένα στον δρόμο ή κλεισμένα σε ένα κλουβί μιας φιλοζωικής ένωσης, ψάχνουν να βρουν έναν ιδιοκτήτη να αγαπήσουν και να αγαπηθούν.
Είναι το βλέμμα της απόγνωσης, της απελπισίας, της θλίψης που μετατρέπεται σε βλέμμα αφοσίωσης, ευγνωμοσύνης, απεριόριστης αγάπης σε ένα υιοθετημένο αδέσποτο και σε σκλαβώνει! Στα μάτια του θα είσαι πάντα ο σωτήρας του και θα κάνει τα πάντα για να στο ανταποδώσει.
Εάν δεν θέλεις ή δεν είσαι σε θέση να υιοθετήσεις ένα αδέσποτο ζώο, μπορείς να πράξεις τα στοιχειώδη. Ειδικά τώρα το καλοκαίρι, άφησε ένα μπολ με κρύο νερό για τα διψασμένα αδέσποτα. Μην σιωπήσεις την επόμενη φορά που θα είσαι μάρτυρας της κακοποίησης κάποιου ζώου.
Αγάπησε τα ζώα!
Δεν κοστίζει τίποτα και σε κάνει τον πλουσιότερο άνθρωπο του κόσμου, συναισθηματικά!
[:]
