[:EL]
Θεσσαλονίκη. Μια πόλη μοναδική. Όλοι μας την γυρίσαμε. Όλοι μας την περπατήσαμε. Όλοι μας την ερωτευτήκαμε. Οι άνθρωποι όμως είναι αυτοί που δίνουν πνοή στην πόλη. Άνθρωποι μοναδικοί. Άνθρωποι διαφορετικοί. Αλλά πάνω από όλα άνθρωποι!
Κάνοντας μια βόλτα στα πλέον κεντρικά σημεία της πόλης, θα πετύχεις όλα τα είδη των ανθρώπων που υπάρχουν. Γνωστούς και αγνώστους. Πλανόδιους και περαστικούς. Ντόπιους, φοιτητές και τουρίστες. Ακόμη θα πετύχεις και καλλιτέχνες που μέσα από την τέχνη τους προσδίδουν διαφορετικό αέρα στην ροή της καθημερινότητας. Η μουσική διάθεση διαχέεται στον αέρα της πόλης.
Στην Νέα Παραλία, συγκεκριμένα δίπλα στο άγαλμα του Μ. Αλέξανδρου, θα συναντήσεις πολλούς μουσικούς να συνοδεύουν τις καλοκαιρινές σου βόλτες. Εκεί θα συναντήσεις και ένα άτομο, που πιθανώς έχεις ξαναδεί και ξανακούσει αρκετές φορές, τον Χρόνη. Ο Χρόνης είναι ένας καλλιτέχνης του δρόμου που μας συντροφεύει με πιο λαϊκή νότα,τα βράδια μας και μας ταξιδεύει πίσω στον χρόνο. Αναρωτηθήκατε ποτέ για το πως ξεκίνησε; Εάν ναι, ήρθε η ευκαιρία σας να μάθετε!
-Πώς άρχισες το μουσικό σου ταξίδι;
Καταρχάς, θα ήθελα να αναφέρω δεν ήμουν μουσικός εξαρχής. Κάποτε, αρκετά χρόνια πριν, ήμουν φωτογράφος. Αργότερα με την πρόοδο και την ανάπτυξη της τεχνολογίας, όταν βγήκαν τα ψηφιακά μέσα, όπως οι κάμερες και οι βιντεοκάμερες, οι δουλειές στον κλάδο της φωτογραφίας έπεσαν αρκετά. Όλοι οι τραγουδοποιοί του δρόμου έβγαζαν κάτι ψιλά παραπάνω, αλλά εμείς οι φωτογράφοι τίποτα σχεδόν. Τότε ήταν που αποφάσισα να στραφώ προς το τραγούδι. Το τραγούδι το είχα μεράκι και από μικρός, μου άρεσε πάρα πολύ. Στην αρχή αντιμετώπισα κάποιες δυσκολίες, όπως η μουσική υπόκρουση. Μου έλλειπαν οι μουσικοί από πίσω για την μελωδία ή ένα μηχάνημα για να έχω τον απαραίτητο ήχο που χρειαζόμουν. Με την βοήθεια άλλων ανθρώπων όμως, κατάφερα και αγόρασα τον ενισχυτή και τα μεγάφωνα.
-Ποια είναι η έμπνευση σου;
Αν και η καταγωγή μου είναι από ένα χωριό δίπλα στην Κατερίνη, ζω πολλά χρόνια στην Θεσσαλονίκη. Μου αρέσει η Θεσσαλονίκη σαν πόλη, ιδίως το κέντρο της. Αγαπάω την νέα παραλία της, αλλά την προτιμούσα όπως ήταν παλιά. Όλο το κλίμα και η διάθεση που δίνει η πόλη. Οι άνθρωποι της, το φιλόξενο στοιχείο και το φιλότιμο τους. Αυτά είναι που με εκφράζουν και με εμπνέουν στην πόλη.
Δυστυχώς όλη αυτή η ομορφιά και η μαγεία της Θεσσαλονίκης χάνεται στον θόρυβο των αυτοκινήτων. Πολλή βαβούρα και κακό. Οι δρόμοι έχουν διαλυθεί και είναι συνέχεια υπό κατασκευή, γεγονός που εμποδίζει την κυκλοφορία και κάνει τον θόρυβο της πόλης ολοένα και μεγαλύτερο. Το κυκλοφοριακό αποτελεί μεγάλο πρόβλημα για την πόλη αυτήν, ιδίως για τους μοτοσυκλετιστές.
-Ποιο είναι το είδωλό σου;
Σαν άνθρωπος είμαι λαϊκός. Όχι ρεμπέτης. Τα ρεμπέτικα είναι πονεμένα τραγούδια λένε. Παρ’ όλα αυτά, το είδος που με εκφράζει καλύτερα είναι το λαϊκό. Σαν είδωλό μου έχω τον αείμνηστο Στέλιο Καζαντζίδη. Μέσα στην καρδιά μου έχω φυσικά και τον Αγγελόπουλο και το Διονυσίου. Αποτελούν την κινητήρια δύναμή μου και την εκτόνωσή μου. Μου αρέσουν και οι σύγχρονοι όπως ο Σφακιανάκης και ο Καρράς. Έχουμε δουλέψει στα ίδια μαγαζιά, αυτοί σαν τραγουδιστές και εγώ σαν φωτογράφος.
-Πώς βλέπεις το μέλλον;
Στο μέλλον θα συνεχίσω να κάνω αυτό που μου αρέσει, να τραγουδάω δηλαδή. Αυτό είναι το πάθος μου και θα συνεχίσω να τραγουδάω με αγάπη και μεράκι. Είμαι άνθρωπος που του αρέσει η φύση, το παραδοσιακό κλίμα και η ζεστασιά των ανθρώπων. Αυτός είναι και ο λόγος που επιλέγω να τραγουδάω στον δρόμο, κυρίως στην Νέα Παραλία. Είμαι ελεύθερο πουλί και κάνω αυτό που μου λέει η καρδιά μου!
Στην Θεσσαλονίκη φυσάει συνεχώς ένας άνεμος πολιτισμού και ιδεών. Ακολούθησέ τον μέσω του TEDxUniversityofMacedonia![:]
